Podczas ostatniej Seniorady, /kiedy to było !?/ gdy prezentowałem zasoby e-kroniki Niedar, zwróciła się do mnie Pani Franciszka z Głównej z zapytaniem:
Dlaczego w kronice Niedar nie ma wzmianek o Zborze Zielonoświątkowców z Niedar ? Obiecałem uzupełnić tę lukę a ponieważ było to dość dawno temu – materiałów nazbierało się sporo i nie skończy się na jednym wpisie. Wyjaśniam, stosujemy zasadę iż priorytet w publikacjach mają goście z zewnątrz i pilne sprawy bieżące …ale dzisiejsze Święto od którego ruch – relatywnie licznie reprezentowany w Niedrach wziął swoją nazwę, zdaje się być idealnym momentem aby podjąć temat.
W dzisiejszym wpisie tytułem wprowadzenia kilka informacji natury ogólnej:
Ruch Zielonoświątkowy to inaczej Pentekostalizm, czyli jeden z odłamów chrześcijaństwa, zakorzeniony w ewangelikalnym protestantyzmie. Został zapoczątkowany w Stanach Zjednoczonych w 1901 roku, a jego główne założenia opierają się na znaczeniu darów Ducha Świętego.
Zielonoświątkowcy – to nazewnictwo w Polsce wzięło się z najważniejszego święta wyznawców pentekostalizmu, czyli Zesłania Ducha Świętego, inaczej nazywanego Zielone Święta.
Według wierzeń zielonoświątkowców, np. poprzez modlitwę i dotyk dłoni możliwe jest uzdrawianie chorych, prorokowanie, czy glosolalia (czyli wydawanie z siebie niezrozumiałych dźwięków, mówienie nieznanymi językami w czasie religijnego uniesienia.
Pierwszym głosicielem pentekostalizmu w Europie był norweski pastor metodystyczny – Thomas Ball Barratt, a pierwszym kościołem był Kościół Apostolski w Wielkiej Brytanii. W Polsce od 1988 roku funkcjonuje Kościół Zielonoświątkowy w RP – największa współnota zielonoświątkowców.
Według Operation World w 2010 roku w Polsce było 42,5 tys. tradycyjnych zielonoświątkowców, a w 2007 roku liczbę wyznawców pentekostalizmu na całym świecie szacowano na około 600-650 milionów. Przyrost wiernych jest tak duży, że jeśli wciąż będzie tak postępować, to szacuje się iż w 2025 roku kościoły pentekostalne staną się najliczniejszym wyznaniem chrześcijańskim.
Nabożeństwa zielonoświątkowców charakteryzują w głównej mierze donośne modlitwy, śpiewy, muzyka, taniec spontaniczny, ale także duży nacisk kierowany jest na ewangelizację, nauczanie. Według wiernych, to właśnie Duch Święty prowadzi ich przez nabożeństwo, dlatego nie ograniczają ich żadne schematy.
W kolejnym wpisie wrócimy do Monografii Zboru Oleśnickiego w którym praktykują wierni z Niedar i oczywiście do początków ruchu w Niedarach – jakże niełatwych początków…
Dodaj komentarz