Logo w Iranie cz II.

Tytułem wprowadzenia:

Iran to jedna z najstarszych cywilizacji i kultur Świata. Nie zawsze kojarzona z historii jako potężna niegdyś Persja, już w 4 tysiącleciu p.n.e. znana była jako królestwo ELAM, a więc zaistniała na taśmie czasowej ludzkich dziejów jeszcze przed Babilonią i Asyrią. Starożytna kolebka wielu nauk, architektury, sztuki w tym sztuki wojennej i wielu  innych. Dzisiejszy Iran to drugi po Arabii Saudyjskiej pod względem wielkości kraj na Bliskim Wschodzie /1.64 mln km 2/. W świecie plasuje się na 17 miejscu. Jeśli chodzi o powierzchnię / ok.5 razy większy od Polski/. Pod względem ludności znajduje się na 18 miejscu w świecie z liczbą ok.83 miliona ludzi. W Iranie dzisiaj żyje niewielu Polaków/ok.600 osób/,ale w przeszłości zawdzięczamy temu krajowi opiekę nad uchodźcami  ze zbrodniczego systemu CCCP. Cmentarz w Teheranie – Dulab i wiele innych cmentarzy polskich na terenie Iranu to nekropolie o które Irańczycy wciąż pieczołowicie dbają.

Witamy w stolicy Iranu

Stolicą Iranu jest Tehran./9 mln ludności w 2019/Aglomerację irańskiej stolicy zamieszkuje 15 mln osób; co stawia ja na 24 miejscu w świecie..Jest tam wiele ciekawych miejsc, np. Azadi Tower, Golestan Palace czy wieża Milad Tower,   zwana też Teheran Tower. Na fotce poniżej w wersji „by night” z doskonale widocznym logo:

A tu już za dnia – niestety logo jest mniej widoczne:

Oddana do częściowego użytku w 2000 roku jako czwarta co do wysokości budowla na świecie dziś spadła na 24 miejsce no i pewnie lepiej w tym rankingu już nie będzie lecz symbolem architektonicznym współczesnego Iranu pewnie pozostanie jeszcze bardzo długo. Posadowiona na ośmiokątnej podstawie stanowiącej symbol irańskiej architektury.

Wieża pełni użytkową rolę anteny przekaźnikowej ale znajduje się w niej szereg przestrzeni o handlowo usługowo wystawienniczo  turystycznym przeznaczeniu: m.in, pięciogwiazdkowy hotel, centrum kongresowe, centrum handlu oraz liczne restauracje i kawiarnie tarasy i kopuły widokowe. Na fotkach tego nie widać ale pod poziomem ziemi znajdują się dwa piętra. Całość funkcjonalnie obsługuje aż 6 niezależnych wind mknących z prędkością 7 m/s w stronę górnej obrotowej restauracji. Budowniczowie na wypadek wybuchu pożaru, przewidzieli dla gości specjalne ognioodporne schrony.

Demavand święta góra Persów i tu  polskie akcenty:

Kolejna fotka z logo w tle ukazuje najwyższy szczyt Iranu i Bliskiego Wschodu – wulkan Demavand górujący w paśmie gór Elbrus.  W języku farsi znaczy: „Góra z dymem”/. Zdjęcie zostało wykonane w Polur/Polour/ w odległości ok.70 km na południe od Morza Kaspijskiego i ok.75 km na płn.-wsch. od Teheranu:

Dla Irańczyków Demavand – przy dobrej pogodzie widoczny z Teheranu – jest tym czym Olimp dla Greków. To tu mityczny heros Fereydun stoczył walkę pokonując złego Króla Smoków. Jeszcze do początków XIX wieku kwestionowano możliwość zdobycia szczytu tej góry… aż nadszedł 1 sierpnia 1843 r. i na szczycie góry stanął … pierwszy Europejczyk ! Był nim  Teodor Kotschy    austriacki botanik i podróżnik, który urodził się w Ustroniu na Śląsku Cieszyńskim. Na tym nie koniec, jako drugi w historii na liście zdobywców, zapisał się ….. Józef Czarnota, który samotnie również w sierpniu ale  1852 roku stanął na szczycie. Dla porządku należy nadmienić iż Józef Czarnota – urodził się w Strumieniu na Śląsku

Warto  przy okazji wspomnieć, że Iran jest coraz bardziej gościnnie otwarty i wbrew pozorom bardzo bezpieczny dla turystów o ile zrozumieją oni i szanować będą miejscowe zwyczaje i zasady. Odwrotnie proporcjonalnie do gościnności Irańczyków pozostają rozległe i jakże surowe liczne obszary pustynne rozłożone na ogromniej irańskiej wyżynie:

Morza piasku, nieprzyjazne dla wszelkich przejawów życia,  pokryte solnymi wykwitami obszary np. na widocznej na fotkach Pustyni Mranjab położonej zaledwie 270 km na płd-wschód od Teheranu:

Irańskie podróże naszego logo zawdzięczamy trójce: Ambasadorów akcji Logo Niedar podróżuje – pracownikom naukowym:

Prof. dr. Alireza Sari –  Uniwersytet Teherański

Prof. dr. Masoumeh Malek –  Uniwersytet Teherański

Prof. dr. Mahammadreza Shokri – Uniwersytecie Shahid Beheshti

Opisy i przygotowanie do publikacji zaś: Promotorowi  Tadeuszowi Plesowiczowi – pracownikowi Uniwersytetu Alberty z Edmonton w Kanadzie.

Serdecznie dziękujemy i trwamy w oczekiwaniu na kolejne reportaże.