Logo Niedar – mini upominki dla naszych Seniorów !

Przypinka_logo_handlowe

Agata ze Spacerowej w swoim ostatnim komentarzu zwróciła uwagę na Seniorów zamieszkujących   Niedary

Zacytuję poniżej dla przypomnienia ten wpis:

…należy się również pokłonić nad seniorami zamieszkującymi Niedary. Wszak nie jest ich mało. W dodatku zdarzają się i małżeństwa z sumą wieku małżonków blisko i ponad 160 lat. Co wcale dziwić nie powinno zważywszy na urokliwość Niedar. ? Mam nadzieję, że i mi uda się dożyć szczęśliwych diamentowych godów pod „moim” lasem…

1 października  obchodzono  Dzień Seniora …. na Świecie w Europie w Polsce ….a w Niedarach….?

Myślę iż nie tylko w formie rekompensaty  niejeden  Dzień w Roku należy się  naszym Niedariańskim seniorom   nie  tylko dlatego iż każdy z nas prędzej czy później osiągnie  ten status…. Śpieszmy się więc….   za nim zabiorą w swoją ostatnią podróż  kawałek  pionierskiej historii Niedar …

Nasi Seniorzy  pewnie nawet  nie wiedzą że Niedary mają swoją stronę  internetową, nie docierają do nich sms/y, nie wiedzą o plebiscycie na nazwy ulic ….o tym, że mamy swoje logo, że powstał,  szlak turystyczny… a oni sami ileż wiedzy na temat Niedar skrywają w zakamarkach  swojej pamięci…zdjęć z tamtych czasów… ?

Ściana między nami…..

Poczułem się tymi faktami  wywołany do tablicy i mam dwa pomysły – dziś pierwszy z nich:

Poszukujemy Seniorów;  czyli  Najstarszego Pana i Panią  oraz osobno  małżeństwo Niedarian, które może się poszczycić najdłuższym stażem małżeńskim, oraz Panią i Pana, którzy mogą się poszczycić najdłuższym stałym zameldowaniem w Niedarach.

Każdy z Seniorów Rekordzistów – otrzyma od nas drobny upominek w postaci przypinki  – z logo Niedar.

Zatem do przekazania jest co najmniej  sześć okolicznościowych  przypinek:

Przypinka_logo_handlowePrzypinka_logo_handlowePrzypinka_logo_handlowe

 

 

 

 

Przypinka_logo_handlowePrzypinka_logo_handlowe

Przypinka_logo_handlowe

 

…ale jeśli trzeba będzie więcej – znajdą się  🙂

Upominki te po wyłonieniu  kandydatów  możemy  jednorazowo przekazać  na ręce  Sołtys Wsi  lub Rady Sołeckiej jeśli zechcieliby  ich wręczeniu nadać jakąś  bardziej oficjalną formułę …? Przygotowaliśmy też z Ewą  ze Spacerowej  szablony unikalnych  niedariańskich  dyplomików,  które  możemy przetworzyć na specjalne okolicznościowe dyplomy dla Seniorów…

Prosimy więc  o zgłoszenia /Wystarczy podać: Imię nazwę ulicy oraz  – dokładną datę  urodzenia/

Ten pomysł i ….kolejny, który zgłoszę za jakiś czas,  niechaj nikogo „nie zwalniają ” z przedstawienia ewentualnych własnych idei na ten temat. Społeczności w których Seniorów otacza się estymą mają się bardzo dobrze – gospodarczo, społecznie i pod każdym innym względem.

Powinniśmy zwrócić uwagę na takie relacje, pielęgnować je społecznie nawet choćby  z pobudek czysto egoistycznych. Na oczach młodzieży stwórzmy Seniorom chociaż namiastkę tego co chcielibyśmy aby było naszym udziałem  gdy już nadejdzie ten czas. Świadomość i zachowania kolejnych  pokoleń modelujemy wszak  własnymi przykładami

Wywoławczo  zgłaszamy kandydaturę Tadeusza mieszkającego przy ulicy Wesołej a  urodzonego 4 stycznia 1921 roku – na zdjęciu poniżej pierwszy z lewej:

Set of golden vintage frame isolated on white background

Panu Tadeuszowi przekazaliśmy już „po sąsiedzku” naszą pierwszą przypinkę…. a to czego dowiedzieliśmy się przy tej okazji na temat długowieczności itp. kwalifikuje się na całkiem  osobny wpis, na który mam nadzieję znaleźć  kiedyś czas – jeszcze przed wejściem w wiek Senioralny 🙂

W nadziei iż powyższa inicjatywa nie pozostanie bez odzewu czyli w   oczekiwaniu na  kolejne zgłoszenia: /-/  Jurek z Wesołej

 

 

 

 

2 komentarze

  • Aneta pisze:

    Przy ulicy Wesołej mieszkają Marianna i Bolesław W.,którzy mają 170 lat wspólnie a z osobna po 85 lat i mieszkają w Niedarach już bardzo długo . Pozdrawiam Aneta z Kamiennej:)

  • Ag_Agata pisze:

    Do grona Seniorów zgłaszam Jana W. (ul. Spacerowa), ur. 24.03.1935 – choć po przeczytaniu artykułu, przy Tadeuszu, od którego jest młodszy o całe 14 lat, wydaje się być młodzieniaszkiem. Wychowałam się na jego opowieściach o początkach (powojennych) Niedar i słucham ich z szeroko otwartymi oczami do dziś, mimo, że słyszałam je wielokrotnie, a ja nie jestem już małą dziewczynką, która słucha opowieści dziadka jak najlepszą bajkę. Oj ma on dar opowiadania i pamięć godną podziwu.

Dodaj komentarz